خاطرات زیبا

ایران ما همانند بوم هنری سرشار از زیبایی، هیجان و ناشناخته هاست، بومی که فرو رفته زیر غبار بی مهری. ایران با پیشینه تاریخی غنی و خاص، تنوع اقلیمی فراوان، تمدن و فرهنگ اصیل، سرشار از زیبایی‌های بکر طبیعی است که زنان و مردانش با انواع قومیت، مذهب، زبان و گویش سازنده آیین‌ها، مراسم و جشن‌هایی شده‌اند که شایسته‌ی پاسداشت و میراث داری است. این ویژگی‌ها جاذبه‌های خاص و قدرتمندی هم برای توسعه گردشگری داخلی و هم برای جذب گردشگران خارجی محسوب می‌شود. سفر و طبیعت‌گردی به صورت ذاتی و فطری مطلوب انسان و نیاز روحی اوست. افرادی که مشغله کاری و دغدغه‌های فکری زیادی دارند، نیاز به سفر و دوری از محل کار را در خود حس می کنند تا بتوانند یک هفته کاری پر انرژی را شروع کنند. اما این میراث غنی نه تنها به درستی و آنطور که شایسته است معرفی نمی‌شود، بلکه روز به روز بیشتر در انزوا و خطر زوال و نابودی قرار می‌گیرند. همه‌ی ما از این چنین رخداد و وضعیتی ناراحت و ناراضی هستیم. اما به راستی راه حل مقابله با چنین معضلی چیست؟ چگونه می توان در راستای حفظ و نگهداری از میراث طبیعی و فرهنگی سرزمینمان گام برداشت و در معرفی صحیح آن به دیگران تلاش کرد؟